Hierbij een citaat dat ik graag langer wil vasthouden voor het nageslacht in verband met leringen die we uit de psychiatrische praktijk mogen trekken, en daarbij vooral denkend aan de manier waarop medicatie wordt ingezet bij mensen die een psychotische dan wel chagrijnige of sombere coping hebben ontwikkeld met levensproblemen. Het is afkomstig van het aanbevelenswaardige boek van Trudy Dehue, 'De Depressie Epidemie'.

"Eerder kwam al ter sprake dat Kraepelin [zie foto] zijn manisch depressieve patiënten grote hoeveelheden van het giftige broomzout gaf. Daarin was hij niet uniek. 
Broom was een veel voorgeschreven middel, totdat, heel langzaam, begon door te dringen dat de mentale achteruitgang van talloze epileptische, psychotische en neurotische patiënten door het middel ontstond in plaats van door hun oorspronkelijke ziekte.

Het broomgehalte liep op in het lichaam en de patiënten gignen lijden aan ernstige rusteloosheid, hallucinaties, psychosen, geheugenverlies en huidproblemen. 
Zoals de Amerikaanse dokter Max Levin in 1933 stelde: "Veel gevallen van wat we delirische manie noemden waren in feite gevallen van bromidevergiftiging." (p. 135, De Depressie Epidemie)

Afbeelding van Emil Kraepelin afkomstig van 'History of Alzheimer's Disease'