Binnen een puur-materialistisch wereldbeeld zoals deze door Ap Dijksterhuis wordt gepropageerd heb je ook niet te maken met problemen als entiteiten die het bepaalde mensen erg moeilijk maken. Je zegt namelijk gewoon dat het niet bestaat.

Als je je echter wél opent voor de mogelijkheid dat er vormen van bewustzijn zijn die zonder een lichamelijke tegenhanger kunnen bestaan dan ontstaat er ook ruimte voor het toestaan van de mogelijkheid van allerlei entiteiten die het gemunt hebben op mensen. Binnen het noëtische project wordt er het een of ander over gezegd, waarbij 'Bezetenheid' een recente ingang is.

Ook Adamah schenkt aandacht aan dit aspect in zijn boek 'De Nulpunt Revolutie'. Hieronder volgt een citaat uit dit boek dat handelt over het verschijnsel dat bepaalde etherische figuren niet zomaar te porren zijn om te vertrekken, of te stoppen met het sarren van mensen.


"Een goede vriendin van ons behandelt als psychologe ook entiteitsproblemen. Regelmatig hebben klanten zelf door dat er iets met hen aan de hand is dat niet onder de gewone psychische of psychiatrische aandoeningen valt. Een cliënt die ze ooit bevrijd had van twee entiteiten die het leven van een cliënt verstoorden bleken tijdens een volgende sessie weer te zijn teruggekeerd.

Ze kan met entiteiten communiceren en vroeg hun waarom ze haar cliënt niet met rust lieten. Als antwoord kreeg ze te horen dat de plaaggeesten, die twee drugsgebruikers waren geweest die in Parijs zelfmoord hadden gepleegd, terug waren gekeerd omdat ze het pesten gewoon leuk vonden. Dit soort verhalen zijn helemaal geen uitzonderingen op de regel.

Entiteiten zijn niet altijd onschuldig, kunnen kinderen en gezinnen kapotmaken, mensen tot verslavingen, zelfmoord en misdaad aanzetten en het het bijna altijd op kwetsbare mensen gemunt." (p.142)